κλιμακοφόρος

-ο (AM κλιμακοφόρος και κλιμακηφόρος, -ον)

αυτός που έχει ή κρατάει κλίμακες («ἐπακολουθούντων... κλιμακοφόρων δι' ὧν ἔμελλε τὴν τειχομαχίαν ποιεῑσθαι», Διόδ.)

νεοελλ.

φρ. «κλιμακοφόρος χώρος» — το κλιμακοστάσιο

αρχ.

(κατά τον Ησύχ.) «κλιμακηφόρος

ὁ ἐπὶ κλιμακίου (= φερέτρου) τιθεὶς τὸν νεκρόν» — αυτός που μεταφέρει τον νεκρό τοποθετημένον στο φέρετρο.

[ΕΤΥΜΟΛ. < κλῖμαξ, -ακος + (η)φόρος (< φέρω), πρβλ. αχθο-φόρος, στεφανη-φόρος].